ဘာရယ္မဟုတ္............

ရန္ေဆာင္ေနတဲ႔ စစ္ပြဲေတြ၊ ဆင္းရဲငတ္မြတ္မႈေတြ၊ ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာမႈ နဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေသာရာဇ၀တ္မႈေတြ ပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ႔ 21ရာစုရဲ႔ အဖြင္႔စာမ်က္ႏွာက အစျပဳလို႔ ယခုခ်ိန္ထိ ကမၻာတစ္၀ွမ္း မၿငိမ္မသက္ျဖစ္မႈေတြကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႔ေသာ လူမ်ားဖ်ားနာလို႔….တစ္ခ်ိဳ႔ေတြ ေသဆံုးလို႔……..တစ္ခ်ိဳ႔ကြာရွင္းျပတ္စဲၾကလို႔…..တစ္ခ်ိဳ႔တစ္ခ်ိဳ႔ေတြ ေရာဂါဆိုးရဲ႔ ႏွိပ္စက္မႈနဲ႔ မနက္ျဖန္ေသမလား သဘက္ခါေသမလားဆိုတဲ႔ အေတြးနဲ႔ သိမ္ငယ္ေနရတယ္။ ဆႏၵေတြ ဆြဲေခၚရာေနာက္ တစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ပါလို႔ တကယ္လို႔မ်ား ငါသာ ဒီထက္ဒီပိုခ်မ္းသာခဲ႔ရင္…..တကယ္လို႔မ်ား……ငါသာ အတိုင္းထက္အလြန္ ေက်ာ္ၾကားမႈတစ္ခုကိုပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ရင္….တကယ္လို႔မ်ား ငါသာ လက္ရွိပိုင္ဆိုင္ေနတဲ႔ အသက္အရြယ္ထက္ပိုငယ္သြားရင္ (သို႔) ပိုသာႀကီးခြင္႔ရခဲ႔ရင္….တကယ္လို႔မ်ား ဘ၀အာမခံခ်က္ပိုေပးႏိုင္တဲ႔ အလုပ္ေကာင္းတစ္ခုကို ဖက္တြယ္ႏိုင္ခဲ႔ရင္…..တကယ္လို႔မ်ား ငါဟာ မတူညီတဲ႔ ေနရာတစ္ခုမွာ မတူညီတဲ႔ ခံစားမႈအသစ္အဆန္းကို ေတြ႔ၾကံဳႏိုင္ခဲ႔ရင္…..ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေဘးနားမွာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ရပ္ေနရွာတဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို ျမင္ေအာင္မၾကည္႔လိုက္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ တကယ္လို႔ အျငင္းပြားေနၾကၿပီ… တစ္ေယာက္ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္၊ ေျပာျပခ်က္ကို ေနာက္တစ္ေယာက္က ဘယ္လိုမွ လက္မခံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲမွာ ညွိႏိႈင္းမရတဲ႔ ျပသနာ ေတြျဖစ္ေနၿပီဆိုရင္ ေသြးပူေနတုန္း ခဏမွာ ဆက္ၿပီးေတာ႔ ေျဖရွင္းဖို႔ မႀကိဳးစားပါနဲ႔။ ျပသနာ ေသးေသးေလးကေန အႀကီးႀကီးထိ ေနာက္ဆံုး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခ်စ္ေနရက္နဲ႔ မုန္းသြားသည္အထိေတာင္ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ ေသြးပူေနတုန္း ေဒါသေတြ သိပ္ႀကီးေနတုန္း မဆံုးျဖတ္လိုက္ပါနဲ႔။ အမွားေတြ႔ႏိုင္တယ္။ ကိုယ္ေတြ႔ေနာ္ကိုယ္ေတြ႕.........။ တကယ္လို႔မ်ား တစ္ဘက္ကလူကသာ ကိုယ္႔ကို ခြင္႔မလြတ္ႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္ကလဲေတာင္းပန္ဖို႔ စိတ္ကူးမရွိဘူးဆိုရင္ ဆက္ဆံေရးတစ္ခုရဲ႔ ေန၀င္ခ်ိန္ကိုေရာက္လာၿပီေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပသနာေတြခဏေမ႔လိုက္ၿပီး တစ္ညေလာက္အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ အိပ္ၾကည္႔လိုက္ပါတဲ႔။ ေနာက္ေန႔သစ္တစ္ခုမွာ ႏိုးထလာတဲ႔အခ်ိန္က်ေတာ႔ ဒီေန႔ျပသနာက မေန႔ကထင္သေလာက္ ကိုယ္႔အတြက္ မခက္ခဲေနေတာ႔ဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေျဖတစ္ခုေတာ႔ ကိုယ္႔မွာရွိသြားၿပီေလ။ ဘယ္ရွဳေထာင္႔ကေန ဘယ္လိုရင္ဆိုင္မယ္။ မွားေနရင္ ေတာင္းပန္မယ္။ မေကာင္းေနတဲ႔ အက်င္႔ဆိုးတစ္ခုကို ျပင္ႏုိင္ေအာင္၊ ျပင္ဖုိ႔ႀကိဳးစားရင္း ေနာက္ေန႔ရက္ေတြအတြက္ ဆက္လက္ ခရီးထြက္ရဦးမွာပဲ။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔လူတစ္ခ်ိဳ႕ကို စာရင္းျပဳစုရင္း ဘ၀မွာ သူတို႔ဟာ ငါခ်စ္တဲ႔သူေတြပါလား။ ငါနဲ႔လူခ်င္းေ၀းေနရင္ေတာင္မွ ငါရဲ႕အနားမွာရွိေနေပးတဲ႔ အားေပးေဖာ္ေတြပါလားဆိုတဲ႔ အသိေလးရလာႏိုင္တယ္။ ဒါက စာရင္းျပဳစုမွရလာမယ္ဆိုလို႔ စာရင္းထဲမွာခ်ေရးရမယ္လို႔ ကၽြန္မေတာ႔ တစ္သမတ္မထင္မိဘူး။ တကယ္ေတာ႔ ႏွလံုးသားထက္မွာ ကမၺည္းထိုးထားၿပီးသားေလ။ ကိုယ္ခ်စ္ေနတဲ႔ ကိုယ္႔ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြ၊ ကိုယ္႔ကိုခ်စ္ေနတဲ႔လူေတြဆိုတာ ႏွလံုးသားက ခံစားၿပီး ေက်ာက္ထက္အကၡရာ တင္ထားၿပီးသားပါ။ အခုဆို ကၽြန္မဘ၀ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေလးတစ္ခုနဲ႔ ဘေလာ႔ေလးက ကၽြန္မသံေယာဇဥ္ရွိေနတဲ႔ လူေတြ၊ ကၽြန္မကို ခ်စ္ခင္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကၽြန္မေရးတဲ႔စာေတြကို အားေပးလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကၽြန္မေလးစားတဲ႔ စာေရးဆရာေတြကို အားက်လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္..ကၽြန္မအတြက္ကေတာ႔ ကၽြန္မခ်စ္တဲ႔လူေတြနဲ႔ အသြားအလာလုပ္ခြင္႔ရတဲ႔ ေနရာေလးတစ္ခုေပါ႔။ ကၽြန္မရဲ႕အတူရွိေနတဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈတစ္ခုဆိုလဲ မမွားပါဘူး။ အခုဆို ဘေလာ႔ေရးလာတာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သြားၿပီ။ ဒီအေတာအတြင္းမွာ ကၽြန္မ ျဖတ္သန္းခဲ႔ရတဲ႔ ဘေလာ႔စာမ်က္ႏွာေတြရဲ႔ ေန႕တိုင္းမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြရွိသလို၊ စိတ္ညစ္ စိတ္ဆင္းရဲရတဲ႔ေန႔ေတြလဲ အမ်ားႀကီးပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာေလးတစ္ေၾကာင္း ကြန္မန္႔ေလး တစ္ခုနဲ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မျမင္၊မေတြ႔ဘူးသည္႔တိုင္ စာဖတ္ရင္း ရင္းႏွီးလို႔ အားေပးမႈေတြလဲ အမ်ားႀကီးရခဲ႔တယ္။ ေႏြးေထြးမႈေတြနဲ႔ ေဖးမေပးခဲ႔ၾကတယ္။ ဒါေတြကလဲ ကၽြန္မအတြက္ေတာ႔ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြေပါ႔။ တစ္ခါတစ္ခါ ဘ၀အေမာေတြ သိပ္ကိုမ်ားျပားလာတဲ႔ အခါမွာ အေကာင္းျမင္ၾကည္႔ပါဆိုတဲ႔ စကားလံုးကို မုန္းတီးလာတယ္။ ဒါေပမယ္႔လဲ အေကာင္းျမင္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားမိတဲ႔ စိတ္ကမွသာ လူကို လြတ္လပ္ေပါ႔ပါးေစတယ္။ ျဖစ္သမွ်ကို ခံစားေနရင္ ၾကာလာရင္ ခံရပါမ်ားတဲ႔ ရင္ဘတ္ႀကီးလဲ မြန္းက်ပ္လာတယ္။ အေျခအေန၊ အခ်ိန္အခါကို ၾကည္႔လို႔ ေလာကႀကီးနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနေနရတယ္။ အေျပာလြယ္ၿပီး ေလ႔က်င္႔ယူရခက္တဲ႔ တစ္ခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕ေသာ စကားလံုးေတြကို ေလ႔လာသင္ယူရင္း ေပ်ာ္သလိုေန၊ ေပ်ာ္ေအာင္ႀကိဳးစားရင္း ေခးေရာ႔စ္ တစ္ေယာက္ လူ႔ဘ၀ပင္လယ္ထဲမွာ ကူးခတ္ေနဆဲ........................

ေခးေရာ႔စ္